«چرا هميشه زني را نشانه مي گيريدکه قلبي به پيراهنش سنجاق کرده است»زيباستچون نفس گرم دخترکي ده ساله که به دروغ محکومش کرده اند به ترکاندن بادبادک پسرک بي دست و پاي عموجان و يا خاله حانم.و دردناک است به عمق درد همان دخترک وقتي داد مي زند که من نبودم و کسي باور ندارد.کاش به جاي نشانه گرفتن ها کسي دست زن را مي فشرد.