کوچه روبرو
آن نیمکت گواه من است
دفترچه ی آبی رنگش هنوز هست
و قصه ی ناگفته ی درخت های توت
آن درخت گواه من است
و گونه ها که خون به آن ها دوید
و چشمانی که رودر روی چشمانم ساکت ماند
آن شهر گواه من است.
همه چیز سفید خواهد شد
و سفید خواهد ماند
جز
جلد دفترچه ای که نام مرا تا ابد حفظ خواهد کرد.
نوشته شده در دوشنبه 93/7/14| ساعت
11:53 صبح| توسط نسرین فلاح| نظرات ( ) |
قالب رایگان وبلاگ پیچک دات نت |