باران

تمام دهکده را

یکریز ،تا صبح گریست؛

اما

کسی کلون دری را نمی گشود.

وقتی که آفتاب 

                از شانه های کوه

                           می ریخت روی دشت؛

می شد میان همهمه ی مردمان شنفت:

                           دیشب

                                    درون کوچه ی بن بست

                                                مرده است .

مردی که درد خویش

با هیچ کس نگفت...

نوشته شده در یکشنبه 93/7/6| ساعت 10:41 عصر| توسط نسرین فلاح| نظرات ( ) |